Święto Miłosierdzia Bożego obchodzone jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, czyli II Niedzielę Wielkanocną, zwaną obecnie Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Wpisał je do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kard. Macharski dla archidiecezji krakowskiej (1985), a potem niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach. Na prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku Papież ogłosił to święto dla całego Kościoła.
II Niedziela Wielkanocna jest obchodzona w całym Kościele jako Uroczystość Miłosierdzia Bożego. W ten szczególny dzień "oczyma duszy wpatrujemy się w oczy Miłosiernego Jezusa, aby w głębi Jego spojrzenia znaleźć odbicie własnego życia oraz światło łaski, którą już po wielekroć otrzymaliśmy i którą Bóg zachowuje dla nas na każdy dzień i na dzień ostateczny" (Jan Paweł II, Kraków-Łagiewniki, 17.08.2002).
Najdłuższe i najważniejsze święta w całym roku. Trzy doby świętowania, bo jakże ciężko zrozumieć sens Zmartwychwstania, bez zrozumienia tajemnicy Kapłaństwa, Eucharystii, Męki Pańskiej i przebywania Jezusa w grobie. W obecnym 2021 roku to przeżycie Świętego Triduum Paschalnego odbywać się musiało w reżimie sanitarnym w związku z ciągle panująca pandemią.
Wielki Tydzień otwiera Niedziela Palmowa. Nazwa tego dnia pochodzi od wprowadzonego w XI w. zwyczaju święcenia palm. Liturgia bowiem wspomina uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, bezpośrednio poprzedzający Jego Mękę i Śmierć na Krzyżu. Witające go tłumy rzucały na drogę płaszcze oraz gałązki, wołając: "Hosanna Synowi Dawidowemu".
Etapami wyposażamy nasz kościół. 19.02.2021r. został ustawiony ołtarz i ambonka w naszym kościele. To po Drodze Krzyżowej następny element wyposażenia naszego kościoła.
21 czerwca w kościele pw. Miłosierdzia Bożego w Starym Sączu odbyły się obchody Diecezjalnego Święta Rodziny. Od lat, na pamiątkę spotkania z Janem Pawłem II na starosądeckich błoniach rodziny diecezjalne gromadzą się w tym miejscu na dziękczynieniu Bogu za dar miłości, małżeństwa, za dar rodziny. W tym roku zamiast przy papieskim ołtarzu spotykaliśmy się w świątyni Miłosierdzia Bożego. Święty Paweł pisał "Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia". To zapewnienie odnosi się także do życia małżeńskiego i rodzinnego. Znamy przypowieść o domu zbudowanym na skale i domu zbudowanym na piasku. Sakrament małżeństwa jest jak skała, na której buduje się dom życia małżeńskiego i rodzinnego. Wcale nie oznacza to, że ie przyjdą przeciwności i burze. One z pewnością przyjdą. Jednak różnica między domem zbudowanym na skale a tym zbudowanym na pisaku niskich kalkulacji jest taka, że dom na skale przetrwa uderzenie niejednej burzy, bo ma mocny fundament, którym jest sakrament małżeństwa, łaska Boża - mówił bp Andrzej Jeż podczas homilii.
Tegoroczne obchody Bożego Ciała będą inne niż zwykle. Z powodu epidemii w wielu diecezjach nie obędą się tradycyjne procesje ulicami miejscowości, ale skromne wokół kościołów. Tak też było i w naszej parafii. Boże Ciało to potoczna nazwa kościelnej Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, w której trakcie katolicy oddają cześć Najświętszemu Sakramentowi. To jedno z najważniejszych świąt w Kościele katolickim. Centralnym punktem obchodów uroczystości Bożego Ciała w Polsce jest Msza św. i procesja eucharystyczna. Tegoroczne obchody były jednak inne. Zgodnie z obecnymi zaleceniami sanitarnymi, nie można organizować zgromadzeń powyżej 150 osób oraz trzeba zachować dystans przynajmniej dwóch metrów między osobami. Ten skromny obchód wielkiego święta Ciała i Krwi Pańskiej uzmysłowił nam, że potrzeba nam pomocy Bożej, dlatego na ile to możliwe prosiliśmy wspólnie o łaski Chrystusa obecnego w Eucharystii.
W Niedzielę Miłosierdzia modliliśmy się o zatrzymanie pandemii. To dzień szczególnych łask, darowania win i kar za grzechy. Obchodziliśmy Niedzielę Miłosierdzia inną niż wszystkie. Z powodu pandemii wierni nie mogli fizycznie uczestniczyć w liturgii i modlić się w intencji zatrzymania koronawirusa. Niedziela Miłosierdzia w czasie epidemii była także naszym parafialnym odpustem. Słowu Bożemu i Sumie Odpustowej przewodniczył ks. Dr Robert Dytko.
Zwyczaj wykonywania palm wielkanocnych jest jednym z najstarszych i najważniejszych w tradycji związanej z okresem Wielkiej Nocy. Do podtrzymywania tej pięknej i ważnej dla Polaków tradycji, oprócz udziału w uroczystych procesjach, przyczyniają się m.in. organizowane co roku konkursy. Tym razem jednak obchodzonej Niedzieli Palmowej, rozpoczynającej Wielki Tydzień, ze względu na ograniczenia związane z epidemią koronawirusa nie towarzyszyły procesje z palmami. Cała liturgia przebiegała w świątyniach, praktycznie bez udziału wiernych.
Jednym z najpiękniejszych zwyczajów bożonarodzeniowych jest śpiewanie kolęd. Chyba żaden z narodów nie może się pochwalić takim bogactwem tych pieśni, jak naród polski. Większość z nich to przekazywane przez tradycję utwory, których autorów na próżno szukać wśród znanych poetów. W kolędach z pewnością odnaleźć można czystą poezję, najpiękniejsze pomysły muzyczne, ale również wiele śladów dawnych polskich obyczajów. Kolędy są częścią naszej historii narodowej. Jest ich wiele. Od najdawniejszych, staropolskich, do tych współczesnych, od liturgicznych do pastorałek, jak choćby ta, tak znana góralska, której tak bardzo lubimy słuchać "Oj Maluśki, Maluśki".
